Przepisy /zasady wykonywania polowania/ nakazują myśliwemu przystrzeliwanie broni przynajmniej raz do roku. W praktyce łowca powinien robić to znacznie częściej. Nie ma innej opcji jak powtórne przystrzelanie przy dużych zmianach temperatury (np. zimą, przy silnym mrozie) oraz przy zmianie typu czy rodzaju pocisku, a nawet partii amunicji od tego samego producenta.
Broń przystrzeliwujemy tylko na strzelnicy i zawsze sami. Nie ma praktycznego sensu powierzanie tego zadania rusznikarzowi czy koledze. Różnice w budowie fizycznej każdego strzelca wpływają na zmianę sposobu trzymania i przykładania broni. Wpływa to na zmiany położenia średniego punktu trafienia (ŚPT). Może więc się okazać, iż sztucer przystrzelany przez rusznikarza bije w naszych rękach zupełnie inaczej. Jeżeli już ktoś przystrzeliwuje naszą broń, konieczne jest osobiste oddanie przynajmniej dwóch strzałów, sprawdzenie wyniku i wprowadzenie ostatnich korekt na bębnach. Najlepiej strzelać bez obecności osób trzecich, które tylko rozpraszają strzelca. Obecność instruktora jest natomiast wskazana przy braku umiejętności wprowadzania poprawek na bębnach celownika optycznego. Instruktor ma jednak tylko nauczyć adepta pracy na bębnach korekcyjnych – i na tym jego rola powinna się skończyć.